M van Motorbike Diaries
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Silvie
14 Februari 2007 | Thailand, Bangkok
Nog een kleine greep uit de avonturenkoffer:
Na ons helemaal rondgegeten te hebben tijdens onze Vietnamese kookcursus onder leiding van Mr. Hoi, de nodige kleren in de maak waren bij een van de vele kleermakers in Hoi An, besloten we met zijn drieen motorbikes te huren en een tocht door de eeuwige rijstvelden gemaakt. Doel van de reis: My Son, een ruinecomplex, niet meer dan "sixteen kilometers" rijden aldus de slissende vietnamese hotelmanagester....
Nou hadden wij sowieso nog nooit op zo'n
schakelbrommer gereden, maar hier zitten ze met hele gezinnen, bomen, groenten- en lampionnenwinkels op zo'n ding, dus hoe moelijk kon dat nou zijn..
Trage slakken die wij zijn, waren we om 2 uur eindelijk "ready to go" en "on the road". Dat betekende meer off-piste, doordat we nogal moesten wennen aan al die andere brommers op de weg. Die dingen zijn daarbij best wel gevoelig dus de ene keer schiet je naar voren, dan weer sta je midden op de weg stil. Dit, plus het kleine detail dat de zestien kilometer er ZESTIG bleken te zijn, zorgde ervoor dat wij tegen sluitingstijd en in de schemering ons doel bereikten: maar dus wel bereikten!!!!
Zeker de tocht waard, maar de terugweg was dus hetzelfde verhaal, alleen dan in het donker! Lachen. Nee, ondertussen waren we volleerd motorrijders, dus een beetje verkleumd maar geheel zonder brokken teruggereden, koplampen van tegemoetkomende trucks behendig ontwijkend.
Terug in Hoi An vond Tessa het toch een beetje jammer dat het allemaal zo vlekkeloos verliep en besloot tenslotte toch nog even haar brommer dwars door een kledingwinkel te parkeren. Maken we toch nog wat leuks mee op zo'n dag!
Inmiddels zit ik in Hanoi... maar niet meer voor lang aangezien vanavond mijn busje naar Vientiane in Laos vertrekt. Ahum, een 20 uur durende busreis. Jaja, hoort erbij he! Volgende keer dus een nieuw verhaal uit een nieuw land.
(Met dank aan co-author: Maartje Wegdam)
Na ons helemaal rondgegeten te hebben tijdens onze Vietnamese kookcursus onder leiding van Mr. Hoi, de nodige kleren in de maak waren bij een van de vele kleermakers in Hoi An, besloten we met zijn drieen motorbikes te huren en een tocht door de eeuwige rijstvelden gemaakt. Doel van de reis: My Son, een ruinecomplex, niet meer dan "sixteen kilometers" rijden aldus de slissende vietnamese hotelmanagester....
Nou hadden wij sowieso nog nooit op zo'n
schakelbrommer gereden, maar hier zitten ze met hele gezinnen, bomen, groenten- en lampionnenwinkels op zo'n ding, dus hoe moelijk kon dat nou zijn..
Trage slakken die wij zijn, waren we om 2 uur eindelijk "ready to go" en "on the road". Dat betekende meer off-piste, doordat we nogal moesten wennen aan al die andere brommers op de weg. Die dingen zijn daarbij best wel gevoelig dus de ene keer schiet je naar voren, dan weer sta je midden op de weg stil. Dit, plus het kleine detail dat de zestien kilometer er ZESTIG bleken te zijn, zorgde ervoor dat wij tegen sluitingstijd en in de schemering ons doel bereikten: maar dus wel bereikten!!!!
Zeker de tocht waard, maar de terugweg was dus hetzelfde verhaal, alleen dan in het donker! Lachen. Nee, ondertussen waren we volleerd motorrijders, dus een beetje verkleumd maar geheel zonder brokken teruggereden, koplampen van tegemoetkomende trucks behendig ontwijkend.
Terug in Hoi An vond Tessa het toch een beetje jammer dat het allemaal zo vlekkeloos verliep en besloot tenslotte toch nog even haar brommer dwars door een kledingwinkel te parkeren. Maken we toch nog wat leuks mee op zo'n dag!
Inmiddels zit ik in Hanoi... maar niet meer voor lang aangezien vanavond mijn busje naar Vientiane in Laos vertrekt. Ahum, een 20 uur durende busreis. Jaja, hoort erbij he! Volgende keer dus een nieuw verhaal uit een nieuw land.
(Met dank aan co-author: Maartje Wegdam)
-
14 Februari 2007 - 09:51
Les:
Ben jaloers tante Sil, u maakt het goed begrijp ik. Zit hier achter m'n bureau, vijf dagen in de week en denk met weemoed terug aan Azie. Emmertjes drinken op het strand bijvoorbeeld. Geniet ervan en tot in de NL.
x -
14 Februari 2007 - 09:57
Janneke:
Hey Sil,
dit stukje riekt naar plagiaat!!! ;)
maargoed, hier maken wij ons op voor carnaval, welliswaar zonder jullie, das waarschijnlijk toch anders, maar wie weet.. maken we daar ook wel een traditie van!
we zullen jullie missen, (doen we nu eigenlijk al)
Kus,
Jan
-
14 Februari 2007 - 10:17
Keesje:
Happy valentine my dear! Lekker bussen.....
Liefs
Keesje -
14 Februari 2007 - 10:29
Mirjam:
Hahahahaha, altijd lachen met jou, Sil!
xxx -
15 Februari 2007 - 10:11
Linda:
Oh oh, die reis van Hanoi naar Vientiane staat er berucht om dat ie behoorlijk zwaar is... Inmiddels heb je hem waarschijnlijk al gehad en ben ik weer trots op je! Nu heb je het tube festijn in Loas zeker verdient. Doe ze de groetjes daar.
X Linda -
15 Februari 2007 - 11:06
Pap:
Hoi meiske,
Wat leuk al die verhalen. Even dacht ik dat de L bestemd was voor tante Lotje, en de M voor motten. Maar die jij invult zijn zeker zo spannend! Goeie reis naar Vientiane en .... take care,
liefs Pap en Mam -
18 Februari 2007 - 10:57
Jel & Jan:
Yo Silvie! De beste wensen! We zijn weer terug in BKK en morgen naar Sydney! Hoe is het in Laos? Groeten -
03 Maart 2007 - 11:31
Yvonne:
Dag lieve surrogaatdochter!
We hebben een tijdje zonder werkende computer gezeten, dus zag nu pasje laatste bericht.
Alsje dit leest zit jealweer een tijdje in Laos.
ben benieuwd naar de verhalen daarover!!
Vind het leuk om je over een tijdje weer te zien.
zal wel wennen zijn in het natte Nederland.
Kus,
Yvonne -
06 Maart 2007 - 10:38
Nieltje:
Hee vrouwke! Hoe is het ermee? Ik weet niet zo goed waar je du moment uithangt, maar ik zie je zo voor me met een cocktailtje in een tube.. Of al in het mooie luang prabang?? Ben benieuwd! Maar geen bericht is goed bericht, dus ik ga er vanuit dat je je in ieder geval amuseert!! Bis gleich, dikke kus niel!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
