R van Roof of the world: Lhasa!

Inmiddels alweer enige tijd geleden dat ik iets van me heb laten horen, dus tijd voor een update, want Silleke is weer op avontuur. In samenspraak met mijn baas bij UNESCO heb ik een korte reisbreak kunnen inlassen. Dat betekent dat ik enige weken vrij heb om in november de lopende projecten af te ronden.

Bestemming voor de reis werd snel gevonden. In 1976 werd het onmogelijk verklaard, maar de chinezen wisten het onmogelijke mogelijk te maken: een spoorweg van Chengu (Zuid China) naar Lhasa (Tibet) met hoogteverschillen van 2000m tot 5200m. Dit 3 billioen dollar project wilden Edu en ik wel met eigen ogen zien, dus begon op 15 Oktober onze reis door China, Tibet en Nepal.

Wetende dat Tibet nog altijd politiek gevoelig ligt, liepen we de eerste dag al tegen een hindernis aan...de Chinese authoriteiten hadden besloten voorlopig geen vergunningen voor Tibet meer te verstrekken aan buitenlanders. Zonder vergunning kun je als buitenlander ook geen treinkaartje bemachtigen voor de spectaculaire en hoogste treinreis ter wereld. MAAR: gewapend met een chinees woordenboek en vriendelijke glimlach hebben we bij het treinstation een chinese familie weten te overtuigen om voor ons treinkaartjes naar Lhasa te kopen. Chinezen hebben namelijk zelf geen vergunning nodig.

2 dagen later zou onze trein naar de Roof of the world vertrekken. Dat gaf ons juist voldoende tijd om in Chengdu een van de meest geweldige dieren te bezoeken: de eeuwig etende en slapende pandabeer, mijn fiets gestolen te hebben (het is hier toch zeker geen NL!), verrassend genoeg veel vriendelijke chinezen tegen te komen, en een aparte poep-ervaring te ondergaan (met 3 kwebbelende chinezen direct naast je boven een goot hangen, door de chinezen ook wel genaamd: de WC).

Na al dat moois in Chengu was het tijd voor onze illegaal treinreis. Na een 48-uur durende reis met fantastische uitzichten, vriendelijke Tibetaanse mensen, en de nodige instant noodles soepen hebben we Lhasa uiteindelijk zonder problemen weten te bereiken. Zonder permit, maar met treinkaartje!
Een bijzondere reis en een even bijzondere stad: mysterieus, kleurrijk, adembenemend en hoog! Enkele mede-reizigers werden al geveld door hoogteziekte, maar tot nu toe gaat bij ons alles nog goed. Morgen verlaten we de de hoogste stad ter wereld en begint onze reis naar de hoogste berg, de Mount Everest. Gewapend met dikke jassen, bergschoenen, wederom instant noodles en zuurstof flessen hopen we deze zonder problemen te bereiken!